Wanneer cellen NAD verliezen: Een nieuw onderzoek toont een verrassende virusachtige reactie | Purovitalis

Wanneer cellen NAD⁺ verliezen: Een nieuwe studie toont een verrassende virusachtige reactie

Abstract spiraalpatroon van bewegend licht in blauwe, groene en roodachtige tinten op een zwarte achtergrond, waardoor een gevoel van energie en diepte ontstaat.

Een recent onderzoek, gepubliceerd in Aging Cell in 2025, biedt gedetailleerd inzicht in wat er gebeurt als cellen hun voorraad NAD⁺ verliezen, een van de meest essentiële moleculen van het lichaam voor energie en herstel.

De onderzoekers ontdekten onder andere dat wanneer cellen NAD⁺ verliezen, ze niet alleen langzamer worden - ze activeren een afweermechanisme dat een virusinfectie nabootst, ook al is er in werkelijkheid geen virus aanwezig.

inhoudsopgave

Hoe de onderzoekers het verlies van NAD⁺ onderzochten

Om dit proces te bestuderen, kweekten wetenschappers fibroblastcellen, een veelvoorkomend type bindweefselcel, gedurende 14 dagen in een omgeving zonder nicotinamide.

Wat is nicotinamide?

Nicotinamide, dat ook wel NAM wordt genoemd, is een vorm van vitamine B3 die het lichaam gebruikt om NAD⁺ te produceren - een essentieel molecuul dat betrokken is bij de energieproductie en het herstel van cellen.

Tijdens het experiment maten ze:

  • Mitochondriale energieproductie
  • Oxidatieve stress en antioxidantactiviteit
  • Genexpressie gerelateerd aan immuniteit
  • Veranderingen in de locatie van mitochondriaal DNA (mtDNA) in de cel.

Gerelateerd: Wat is NAD+: Een vitale molecule voor gezondheid en longevity.

Het doel van het onderzoek

Het doel was om te begrijpen hoe cellen zich aanpassen - of zich niet aanpassen - bij chronische uitputting van NAD⁺. De onderzoekers wilden zien hoe het verlies van deze vitale molecule de energieproductie, stressrespons en communicatie tussen mitochondriën en de rest van de cel beïnvloedde.

Laten we eens wat beter kijken naar wat ze ontdekten toen de cellen een tekort aan NAD⁺ kregen.

Cellen overleefden - maar met minimale energie

Na slechts twee dagen zonder nicotinamide daalden de NAD⁺ niveaus van de cellen tot minder dan 5% van normaal. Toch gingen de cellen niet dood - ze overleefden en bleven delen, maar veel langzamer. Dit laat zien dat fibroblastcellen in leven kunnen blijven met zeer lage NAD⁺, maar ze verliezen hun vermogen om zich aan te passen en efficiënt energie te produceren.

Mitochondriën verloren hun flexibiliteit

De mitochondriën - de delen van de cel die verantwoordelijk zijn voor het produceren van energie - konden nog steeds een basishoeveelheid energie aanmaken, maar ze verloren het vermogen om de productie te verhogen als de cel meer nodig had. Met andere woorden, hun "energiereserve" was bijna op. Zowel hun extra capaciteit als hun maximale prestaties daalden sterk. Toen nicotinamide weer werd toegevoegd, herstelden de mitochondriën zich snel, wat aantoont dat NAD⁺ essentieel is om het energiesysteem van de cel efficiënt te laten werken.

Figuur (i): De grafiek laat zien hoe de mitochondriën van de cellen hun vermogen verliezen om efficiënt energie te produceren als NAD⁺ ontbreekt. De zwarte stippen (NAM) staan voor normale cellen met voldoende NAD⁺ - zij kunnen de energieproductie verhogen wanneer dat nodig is. De oranje stippen (NAM Vrij) laten zien dat cellen zonder nicotinamide deze flexibiliteit verliezen en hun energieproductie aanzienlijk daalt. Wanneer NAM weer wordt toegevoegd, krijgen de cellen hun energiecapaciteit snel terug. Dit toont aan dat NAD⁺ de mitochondriale efficiëntie rechtstreeks regelt(bron).

Toenemende oxidatieve stress

Cellen met weinig NAD⁺ vertoonden duidelijke tekenen van oxidatieve stress - een toestand waarbij schadelijke moleculen zich sneller ophopen dan de cel ze kan verwijderen. Dit creëert interne spanning en beschadigt langzaam belangrijke celonderdelen.

De onderzoekers ontdekten dat de tekenen van schade toenamen, terwijl het natuurlijke afweersysteem van de cellen zwakker werd. Normaal gesproken zouden beschermende enzymen actiever worden om stress te neutraliseren, maar in dit geval bleven ze inactief.

Met andere woorden

De cellen produceerden meer schadelijke moleculen dan ze konden neutraliseren. Hun interne "schoonmaakploeg" reageerde niet, waardoor ze meer werden blootgesteld aan slijtage - een proces dat nauw verbonden is met veroudering en ziekte.

Mitochondriaal DNA ontsnapt naar het cytoplasma

Een van de meest opvallende ontdekkingen was dat mitochondriën hun eigen DNA begonnen te lekken naar het omringende cytoplasma.

Normaal gesproken blijft mitochondriaal DNA veilig opgesloten in de mitochondriën. Maar toen de NAD⁺ niveaus daalden, lekten kleine fragmenten de cel in. De cel zag dit als een teken van infectie en activeerde zijn interne alarmsysteem - bekend als de cGAS-STING pathway.

Dit systeem reageert meestal op virussen door immuungenen in te schakelen die beschermende moleculen produceren die interferonen worden genoemd. In dit geval was er echter geen virus aanwezig. De cellen reageerden gewoon op hun eigen ontsnapte DNA, waardoor een virusachtige ontstekingsreactie ontstond zonder een daadwerkelijke infectie.

De cGAS-STING route

Een ingebouwd alarmsysteem in cellen dat misplaatst DNA detecteert. Als het wordt geactiveerd, activeert het een immuunreactie om te beschermen tegen virussen - maar het kan ook worden ingeschakeld bij interne stress of mitochondriale schade.

VDAC1: de poort die het DNA naar buiten laat

Het eiwit VDAC1 zit in de buitenste laag van de mitochondriën en werkt als een kleine poort die regelt wat er naar binnen en naar buiten gaat. Wanneer de NAD⁺ niveaus daalden, ging deze poort open en ontsnapten kleine stukjes mitochondriaal DNA naar de rest van de cel.
Toen wetenschappers de poort blokkeerden met een verbinding genaamd VBIT-4, stopte zowel het lekken van DNA als de immuunreactie.

Hieruit blijkt dat VDAC1 de belangrijkste schakel is tussen een laag NAD⁺, instabiele mitochondriën en ontstekingen.

De reactie kan worden omgekeerd

Toen de wetenschappers NAD⁺ herstelden door nicotinamide (NAM), NMN of nicotinamide riboside (NR) toe te voegen, kwamen de cellen weer in balans. Mitochondria stabiliseerden, oxidatieve stress nam af en de antiviraal-achtige immuunactivatie verdween. Het effect was volledig omkeerbaar en direct afhankelijk van de beschikbaarheid van NAD⁺.

Overzicht

Observatie Effect
Lage NAD⁺ niveausOntketende een virusachtige immuunrespons, zelfs zonder infectie
Mitochondriaal eiwit VDAC1Liet mitochondriaal DNA in de cel lekken
VDAC1 blokkeren of NAD⁺ herstellenStopte ontstekingen en stabiliseerde de celfunctie
NAD⁺ herstellen (via NAM, NMN of NR)Keerde alle negatieve effecten om en herstelde het evenwicht

Wat deze bevindingen betekenen

Het onderzoek toont aan dat wanneer de NAD⁺ niveaus dalen, cellen niet alleen hun activiteit vertragen - ze activeren een vals alarm. Mitochondriën beginnen kleine stukjes DNA te lekken via een poortproteïne genaamd VDAC1, waardoor de cel denkt dat hij wordt aangevallen door een virus. Dit activeert een onnodige immuunrespons. Toen wetenschappers NAD⁺ herstelden of de poort blokkeerden, stopte deze reactie en werden de cellen weer normaal.

Hoewel het onderzoek is gedaan in celculturen, biedt het een mogelijke verklaring voor het feit dat de NAD⁺ niveaus dalen naarmate we ouder worden en hoe dit zou kunnen bijdragen aan de langzame, chronische ontsteking die vaak wordt gezien in verouderende weefsels. De bevindingen laten zien hoe nauw onze energiestofwisseling, mitochondriale stabiliteit en immuunbalans met elkaar verbonden zijn.

Ondersteuning van NAD⁺ voor cellulair evenwicht

Toen de NAD⁺ niveaus werden hersteld, namen alle schadelijke reacties af - wat aantoont hoe essentieel een gezond NAD⁺ metabolisme is voor celstabiliteit. De NAD⁺ niveaus kunnen worden ondersteund door voeding, lichaamsbeweging en precursoren zoals NMN of NR, die het lichaam weer omzet in NAD⁺.

Gezien in het licht van dit onderzoek gaat het onderhouden van NAD⁺ door middel van slimme suppletie niet alleen over het stimuleren van energie - het gaat over het helpen van cellen om veerkrachtig, in balans en beschermd te blijven als we ouder worden.

Gerelateerd: 7 NAD+ Precursors: Wat ze zijn, hoe ze werken en welke het meest effectief lijken.

Disclaimer

Deze blog is uitsluitend gebaseerd op de wetenschappelijke bevindingen die zijn gepubliceerd in Aging Cell (2025). Purovitalis doet geen product- of gezondheidsclaims met betrekking tot dit onderzoek. Het doel is om het onderzoek op een evidence-based en eenvoudig te begrijpen manier te communiceren, zodat lezers kunnen leren van de wetenschappelijke gegevens zelf.

Referenties
  1. Chini CC, Camacho-Pereira E, Liu L, et al. Chronische cellulaire NAD-depletie activeert een virale infectie-achtige interferonrespons via mitochondriaal DNA-lekkage. Aging Cell. 2025;24(9):e135

NMN-supplementen Europa Levering via liposomen

Onze NMN supplementen zijn er voor jou om je te helpen stralen en je op je best te voelen! Probeer het uit!

Verhoog nu je NAD-niveaus

Ontdek onze premium NAD+ booster en verbeter je vitaliteit.

Delen:

Foto van Karina Ahrenholt

Karina Ahrenholt

Karina heeft een bachelor in verpleegkunde en heeft in de loop der jaren waardevolle ervaring opgedaan in de gezondheidszorg. Ze begon haar carrière in Denemarken, waar ze werkte in de oncologie met cytostatica, en later ging ze verder in Nederland, waar ze zich richtte op gerontologie in een thuisomgeving. Nu draagt Karina bij aan Purovitalis als blogschrijver en creëert ze eenvoudige en informatieve inhoud over levensstijl, longevity en gezond ouder worden. Ze streeft ernaar om wetenschappelijke bevindingen eenvoudig te begrijpen, zodat lezers keuzes kunnen maken die hun algehele welzijn ondersteunen.
Liposomaal NMN-supplement van Purovitalis. Vooraanzicht van glazen fles met 60 capsules van 125mg NMN
NMN-capsules Liposomaal
Sluit

Zoeken

Selecteer je taal- en valutavoorkeuren

Purovitalis AURA

Exclusieve toegang tot persoonlijke gezondheidsinzichten

Meld je aan voor een 7-daagse gratis versie van de Purovitalis AURA AI-app en zet de eerste stap naar een jongere, gezondere jij.

of krijg volledige toegang met je productabonnement!

Prof. Dr. Andrea Maier

Prof. Dr. Andrea Maier is internist en hoogleraar veroudering (“longevity medicine”) aan de Vrije Universiteit in Amsterdam en de Universiteit van Melbourne, Australië. Ze bestudeert het verouderende lichaam en zoekt naar anti-verouderingsbehandelingen. Ze leidt het Center for Healthy Longevity in Singapore.
Waarom gaan we geleidelijk achteruit tijdens ons gemiddelde leven van meer dan 80 jaar? Kunnen we dat proces stoppen? Of misschien zelfs omkeren? En in hoeverre zouden we dat eigenlijk moeten willen? Maier geeft praktische tips over hoe we onze levensduur kunnen verlengen en tegelijkertijd gezond kunnen blijven.

Onderwerpen waar Andrea Maier over praat

  • Gezondheid
  • Veroudering en verjonging
  • Interventies om veroudering tegen te gaan
  • Gerontologie
  • Innovatie in de geneeskunde
  • Geneeskunde


Achtergrond Andrea Maier

Andrea Maier studeerde in 2003 af in Geneeskunde aan de Universiteit van Lübeck. Ze specialiseerde zich in interne geneeskunde aan het Leids Universitair Medisch Centrum en koos vervolgens voor de subspecialisatie Geriatrie. Hier begon haar onderzoek naar veroudering.

Waarom een abonnement?

Exclusieve extraatjes

Gemak

Bespaar 16% bij elke verlenging

Consistentie

Tijdbesparend